
“Sen bir elin kalbimde, omzumda uyurken. Ben hayatımı film gibi izlemiştim sabaha kadar. İlk defa kahramanlığım mutluluk yaratmıştı. Tamdım. Ne güzel bir geceydi ölmek için. Zamanın ve mekânın dışında. Ne arzu ne pişmanlık herhangi bir şey için. Ne yalnızlığı, tastamamdım.”
Emre GÜRDAL
(Yeryüzüne Rest)