Türk Öğretmenlerine
Bazen ölüler yurdu korur, bazı da sağlar;
Göz nuru karışmazsa şehadet kanı ağlar.
Yoksulluğun ufkunda erirken bile mağrur,
Sensin o hazin nûr, o derin nûr, o büyük nûr.
Hoşnutsun, eğilmiş okuyorsun, yazıyorsun;
Ey terli alın, ey güneşin öptüğü insan.
Şöhret aramaz, şân aramaz, nâm aramazsın;
Cemiyetin omzunda da yokmuş kadar azsın.
İlmin sesi haykırmaz: ilim şarlatan olmaz,
Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz.
Sen yurdunu haykırmayarak gizli seversin,
Kalmışsa eğer, ömrümü Tanrı’m sana versin…
ATATÜRK’ÜN CENAZESİNİ ANKARA’DA KARŞILARKEN / MİTHAT CEMAL KUNTAY – ŞİİR
ON BEŞ YILI KARŞILARKEN / MİTHAT CEMAL KUNTAY – ŞİİR
EĞİLME / MİTHAT CEMAL KUNTAY – ŞİİR
VATAN HİSLERİ / MİTHAT CEMAL KUNTAY – ŞİİR
DÖRTLÜK / CAN YÜCEL – ŞİİR
BAŞKALAŞMA / CAN YÜCEL – ŞİİR
DANTON’UN ÇAYDANLIĞI / CAN YÜCEL – ŞİİR
ALLA`SEN SÖYLE NEDİR AŞKIN ASLI ASTARI! / W.H.AUDEN – ŞİİR
HAYIR / CAN YÜCEL – ŞİİR
ONUR DA AĞLAR / AHMED ARİF – ŞİİR
GAZEL / CEMAL SÜREYA – ŞİİR
GÜNLERİMİZ / AHMET HAMDİ TANPINAR – ŞİİR
ILGAZ DAĞLARINDAN / AHMET KUTSİ TECER – ŞİİR
ÇÖZEMEDİĞİM BİR ŞEYLER VAR HAYATIMDA / AHMET ERHAN – ŞİİR
GEMİCİLER / ENİS BEHİÇ KORYÜREK – ŞİİR
SON SICAKLIK / CAHİT KÜLEBİ – ŞİİR
